Ο «Άλλος» σαν τέρας, μια κινηματογραφική ιστορία του ρατσισμού


«Μαύρη Αφροδίτη» (Black Venus)
Σκηνοθεσία: Αμπντελατίφ Κεσίς
Ερμηνεία: Γιαχίμα Τόρες, Αντρέ Ζακόμπς, Ολιβιέ Γκουρμέ, Ελίνα Λέβενσον, Φρανσουά Μαρτουρέ
Ο Γαλλοτυνήσιος Αμπντελατίφ Κεσίς («Κους κους με φρέσκο ψάρι») είναι από τους πιο ανήσυχους σκηνοθέτες αυτή τη στιγμή στον ευρωπαϊκό χώρο. Η νέα του ταινία σίγουρα δεν ακολουθεί την «πεπατημένη»: Βρισκόμαστε στο Παρίσι, στα 1817, στον χώρο της Βασιλικής Ακαδημίας Ιατρικής. Ένας σεβάσμιος καθηγητής αναλύει μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπινου κρανίου γυναίκας από την Αφρική, «τεκμηριώνοντας» τη γενετική κατωτερότητα των Αφρικανών ως συγγενών των πιθήκων, με έναν «υποδειγματικό» ρατσιστικό λόγο, που αποσπά τα χειροκροτήματα των επιστημόνων που τον παρακολουθούν. Η ταινία είναι η εξιστόρηση της ζωής αυτής της γυναίκας, γνωστής ως «βασίλισσας των Οτεντότων», ή «Μαύρης Αφροδίτης». Το όνομά της ήταν Σάαρτζι Μπάρτμαν και την έφερε στην Ευρώπη από τη Νότια Αφρική ο Ολλανδός «εργοδότης» της, ο οποίος την επιδείκνυε σαν «τέρας» της ζούγκλας, στο Λονδίνο της εποχής και αργότερα στο Παρίσι. Όταν ζητήθηκε να γίνει αντικείμενο έρευνας από τη Βασιλική Ακαδημία Ιατρικής στο Παρίσι, η Σάαρτζι για πρώτη φορά στη ζωή της αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να «πουληθεί» σε νέο «εργοδότη» και στη συνέχεια να καταλήξει σε πορνείο... Ο «Άλλος» στα μάτια του Ευρωπαίου δεν μπορεί παρά να είναι ένα «τέρας», γεγονός που θεμελιώνει τη δική του ανωτερότητα... Ο σκηνοθέτης επιμένει βήμα προς βήμα να διεισδύσει στον εσωτερικό κόσμο αυτού του άγνωστου «Άλλου», που υπομένει καρτερικά, σχεδόν χριστιανικά, τον ψυχολογικό και φυσικό βιασμό του από τον «ανώτερό» του εκπρόσωπο της λευκής φυλής. Παρά τη μεγάλη διάρκειά της η ταινία είναι ένα σκηνοθετικό επίτευγμα.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=612132